Stilte

Waar is het echt stil?
In het bos lopend kan je al gauw denken: wat is het hier heerlijk stil. Maar er zijn altijd nog de geluiden van de vogels,
gekraak van bladeren en takjes onder je voeten, 'de stilte der natuur heeft veel geluiden' (Henriette Roland Holst).

Toch kan een bos heel stil zijn, als we onze telefoons maar even achterwege laten.
Want wat is dat ontzettend niet-stil: de constante aanwezigheid van telefoontjes (al dan niet met internet) om ons heen.
Het zijn de telefoons van anderen die onze stilte verstoren, maar ook die van onszelf, waar we maar niet vanaf kunnen blijven;
steeds maar alles checken (emails, what’s app, facebook).
Wat als we de telefoon even uitzetten, de natuur ingaan en het stil wordt om ons heen, gaat dan de innerlijke onrust opspelen?
Is de confrontatie met stilte een confrontatie met jezelf? Wat speelt zich allemaal af in de stilte en waar is die eigenlijk goed voor?

Het woord stilte schijnt samen te hangen met stellen en steel; dat betekent dus iets als: vast en bewegingloos.
Het is dus stil, waar geen beweging is. Maar 'leven' ervaar je dankzij beweging. Is er dan geen leven in stilte?